Vitiligo
Vitiligo is een minder bekende huidziekte die 0,5% van de wereldbevolking treft. Het is een aandoening waarbij men pigmenten verliest. Er ontstaan witte plekken op de huid. Het is geen gevaarlijke huidziekte en is ook niet besmettelijk. Vitiligo veroorzaak vooral sociaalpsychologische problemen, zeker als de plekken zich bevinden in het gelaat. Het camoufleren van de plekken maakt dan ook deel uit van de behandeling.
Hoe ontstaat Vitiligo?
Vijf theorieën proberen het ontstaan van Vitiligo te verklaren:
- Volgens de genetische theorie is het een erfelijke ziekte. Vitiligo komt immers vaak voor bij leden van dezelfde familie.
- Sommige onderzoekers beschouwen vitiligo als een auto-immuunziekte. Hierbij is het afweersysteem zodanig verstoord dat het de pigmentcellen vernietigt. Patiënten met vitiligo lijden vaker aan andere auto-immuunziekten.
- Volgens de neurogene theorie ligt een stoornis aan het zenuwstelsel dat meer schadelijke stoffen afscheidt en zo de vorming van huidpigment vertraagt.
- De melanocyten vernietigingstheorie veronderstelt dat pigmentcellen worden vernietigd door stoffen die nodig zijn voor de aanmaak van huidpigment.
- De convergentie theorie gaat ervan uit dat de opgesomde oorzaken in de andere theorieën samen of elk apart mogelijk zijn. Elke theorie is immers onderbouwd met wetenschappelijk bewijs.
Wat zijn de symptomen?
De witte plekken zijn onregelmatig van vorm en grootte. Ze breidden meestal langzaam uit. Ze bevinden zich ter hoogte van lichaamsplooien en lichaamsopeningen, geslachtsdelen, op de handen en in het gezicht of op plaatsen met een terugkerend lichamelijk letsel. Het haar op deze witte plekken wordt ook wit. De rand van de plekken is donkerder dan de normale huid. Vigilitoplekken jeuken soms.
Wat is de beste behandeling?
Hoe vitiligo evolueert, is moeilijk te voorspellen. Ze kan zich uitbreiden maar evengoed spontaan verbeteren. De meest gebruikte behandelingen zijn crèmes, lichttherapie, transplantatie of de ‘omgekeerde’ methode.
Bij beginnende vitiligo zal de arts een corticosteroïdcrème voorschrijven die verdere uitbreiding stopt en het pigment doet terugkeren. Na een behandeling van enkele maanden zal duidelijk zijn of deze crème effectief is. Indien niet kan men overstappen op lichttherapie. In een lichtcabine wordt de patiënt enkele keren per week bestraald met ultraviolet-B licht. Ook deze behandeling kan maanden of zelfs jaren duren.
Als de vitiligo niet uitbreidt en zeer beperkt is, kan men kleine stukjes gezonden huid transplanteren op plaatsen waar vitiligo is. Omgekeerd, als de vitiligo zo uitgebreid is dat er nog maar weinig plaatsen zijn zonder, kan men de niet-aangetaste huid lichter maken met een crème.