Ziekte van Grover

Wat is de ziekte van Grover?

De ziekte van Grover is een jeukende huidafwijking, waarbij in korte tijd vele kleine hevig jeukende bultjes ontstaan op de romp, vooral op de borst en op de rug. Het komt vooral voor bij blanke mannen ouder dan 40 jaar, maar vrouwen en jongeren kunnen het ook krijgen.

De ziekte van Grover werd in 1970 voor het eerst beschreven door Ralph Grover, een Amerikaanse dermatoloog, onder de naam transient acantholytic dermatosis. Sinds 1977 wordt het ziekte van Grover of morbus Grover genoemd. Transient betekent voorbijgaand, dat klopt ook: meestal gaat het vanzelf weer over in enkele maanden. Maar er zijn helaas ook patiënten waarbij het jarenlang aanhoudt. De aandoening is niet zeldzaam, maar wordt vaak niet herkend. Er zijn veel huidaandoeningen die er op lijken.

Hoe ziet de ziekte van Grover er uit?

Op de romp, vooral op de borst en op de rug verschijnen in korte tijd kleine jeukende bultjes en soms blaasjes. Vanwege de jeuk worden ze meestal snel kapot gekrabt waardoor en wondjes en korstjes ontstaan. Het kan ook op de bovenarmen of bovenbenen zitten. Het komt vooral voor bij middelbare tot oudere blanke mannen. Het komt 3 x vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Het wordt vaker gezien in de winter dan in de zomer en is niet zeldzaam. De jeuk kan zo hevig zijn dat de nachtrust er door verstoord raakt.

Wat is de oorzaak van de ziekte van Grover?

De oorzaak is feitelijk onbekend. Een van de gedachten is dat het komt door overmatige blootstelling aan zon, hitte en transpireren. Het wordt ook gezien bij koortsende ziekten en bij langdurige opname in een ziekenhuis. Het komt vaker voor bij mensen met een droge huid of eczeem.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De ziekte van Grover kan lastig te herkennen zijn, er zijn vele andere huidaandoeningen die er op kunnen lijken zoals eczeem, galbulten, geneesmiddelenallergie, jeukbulten, schurft, ziekte van Darier. Daarom is het nodig om een huidbiopt af te nemen. Op grond van wat er onder de microscoop te zien is (huidcellen die losliggen van elkaar) kan de diagnose ziekte van Grover worden gesteld.

Soms wordt er nog bloedonderzoek gedaan naar andere onderliggende oorzaken van jeuk (bijvoorbeeld nierziekten, leverziekten, bloedarmoede).

Hoe wordt de ziekte van Grover behandeld?

Het kan verminderen door ondersteunende maatregelen zoals het vermijden van hitte en zweten. Niet te lang in de zon gaan, niet naar de sauna, draag luchtige kleding, geen polyester. Voorkom uitdroging van de huid. Er zijn verschillende lotions, crèmes en zalven tegen droge huid beschikbaar, bijvoorbeeld koelzalf (unguentum leniens zonder rozenolie FNA).

Andere geneesmiddelen die worden voorgeschreven zijn:
- Lokale corticosteroïden (crèmes en zalven).
- Jeukstillende lotions met menthol.
- Dovobet gel (calcipotriol / betamethason).
- Antihistaminica tabletten (die kunnen helpen tegen de jeuk).

In ernstige gevallen, die niet reageren op bovenstaande middelen kunnen isotretinoïne of acitretine worden voorgeschreven voor enkele maanden. Er zijn nog meer geneesmiddelen mogelijk, waaronder prednison, dapson, antibiotica zoals doxyxcyline en minocycline, en zelfs methotrexaat.

Lichttherapie (UVB) kan ook effectief zijn, maar het helpt niet altijd. Het kan ook averechts werken. Het is wel een behandeling die kan worden geprobeerd.

Hoe is de prognose?

Het beloop is wisselend, en er bestaan verschillende varianten van de ziekte van Grover. Bij de meest voorkomende vorm ontstaan er opeens talloze jeukende bultjes, die zoveel jeuken dat de nachtrust er door verstoord raakt, maar die ook weer in enkele weken verdwijnen. Er bestaan ook vormen met minder jeuk, maar wel steeds weer nieuwe bultjes, wat maanden tot jaren kan aanhouden. En er bestaan vormen die weinig jeuken maar wel chronisch zijn, met bultjes vooral onder de borsten, lijkend op puistjes.

Wat kunt u zelf nog doen?

Vermijd hitte, overmatige inspanning, zweten (sauna bezoek) en overmatige blootstelling aan zonlicht. Draag luchtige kleding, geen polyester. Het nemen van koude douches helpt alleen tijdelijk en droogt de huid uit. Zorg dat de huid niet uitdroogt, gebruik lotions, crèmes of zalven tegen droge huid.

‍

Bron: huidziekten.nl

‍